Dag 19, Ourense 104 km.

Dag 19, Ourense 104 km. totaal nu: 2.317 km!!

Met Schallende stoot uit mijn bazuin en een brede grijns vertrokken richting het zuiden. 104 km. dichter bij de familie gun ik mij een biertje in Ourense. SMSje van 14.53 uur

Met een schallende trompet is hij vanmorgen vertrokken richting het zuiden! De route na Santiago is stukken zwaarder, deze bestaand uit constante klimmen en dalen ook de temperatuur zal rap omhoog schieten! Dit landschap heeft hij tot aan Almachár!

Normaal eet Bernhard altijd voor vertrek nog een broodje op zijn hotel kamer maar hier stopt hij mee! De broodjes zijn meestal helemaal klef en voor € 2,40 kan hij onderweg een heerlijke Spaanse ontbijt koek met geroosterd brood en Jam krijgen, en natuurlijk ook een potje thee. Wel koopt hij nog steeds zijn fruit en Danone yoghurtjes!

Vanmiddag is hij gestopt voor een Bocadillo Jamon in een cafeetje, hier zat een hele dronken Spanjaard die vroeg waar hij vandaan kwam en waar hij naar toe ging. De man sprak een beetje Duits en Bernhard heeft 10x uitgelegd wat zijn route was, in het Duits, met handen en voeten maar hij begreep er geen snars van! De spaanse mevrouw achter de bar gelukkig wel dus die heeft het hem alsnog kunnen uitleggen! De man was rondom dronken! Hahaha en dat om 12 uur in de middag!

Bernhard is weer op zijn fiets gestapt om weer verder te gaan echter reed hij lek na een paar kilometer! Wat zeldzaam is met kevlar banden! Maar goed kan gebeuren! Hij is een half uur bezig geweest met het zoeken naar de veroorzaker! Het bleek een ijzertje van een staalborstel te zijn. Hij heeft vervolgens zijn band geplakt en geprobeerd op te pompen. Nou krijg je nooit 8 bar in je band met een handpompje, dus hij heeft er zo veel mogelijk ingepompt en is op zoek gegaan naar een benzinepomp om wat meer lucht in zijn bandje te krijgen.

Bij een pomp aangekomen bleken ze niet het juiste opzetstukje voor het ventiel te hebben, dus er weren allerlei verpakkingen open getrokken om Bernhard van dienst te zijn. Ze hebben er iets meer bar in kunnen krijgen maar nog niet genoeg! Als je na gaat dat in een autoband gemiddeld 2 bar gaat en in zijn dunne wielren bandjes 8 bar!!!

Uiteindelijk heeft Bernhard bij een fietsenmaker zijn banden weer goed kunnen op pompen. Hij zag nog allemaal Giant fietsen staan, nog in doos, uit LELYSTAD!!

Toen ik hem aan de telefoon had, had hij net boodschappen gedaan en zat met een biertje lekker de Tour de France te kijken!

Morgen zal hij Portugal binnen rijden!

Dag 18, Santiago de Compostela, 92 km

Dag 18, Santiago de Compostela, 92km.

Met de ogen en het hart al naar het zuiden gericht, gaat deze veteraan nog even Santiago onveilig maken, 92km. SMSje van 12.31 uur.

Vanmorgen is Bernhard op zijn gemakje vertrokken en heeft de hele etappe aan een stuk doorgereden. Hij is alleen onderweg even gestopt om bij een fietsenwinkel om zijn banden op te pompen. Bij zijn vertrek zat er 8 bar in zijn banden en nu nog maar 6,5 bar. Dus dat was hoog nodig.

Bij de fietsenwinkel kwam hij nog een wilrenner tegen uit Barcelona tegen, deze man wilde ook zijn banden opgepompt hebben. Dus Bernhard vraagt aan hem hoeveel bar er in moest, er moest volgens de man ook 8 bar in. Bernhard pompt de band tot 8 bar en toen scheurde zijn band! Deze banden waren duidelijk niet geschikt voor 8 bar, gelukkig gebeurde het bij een fietsenwinkel dus kon hij meteen een nieuwe band kopen!!

Bernhard is vervolgens weer vertrokken en rustig naar Santiago gefietst. Hij heeft een hotel gezocht en is vervolgens ergens in een restaurant gaan eten en kreeg voor 14 euro een top maaltijd voor geschoteld. Met als vooraf een vissoep en als hoofd gerecht een heerlijk stuk vlees en geen schoenzool dit keer!

Hij is blij dat hij nu eindelijk richting het zuiden kan gaan hij vind het komende gedeelte een geweldig stuk! Na Santiago gaat hij nu de Zilverroute op.

Hij is wel van plan om ergens een rustdag inlassen waarschijnlijk in de buurt van Cordoba ergens. Het is in die buurt verschrikkelijk warm. Hij zal nu ongeveer 100km per dag gaan rijden, dus hij gaat het wat rustiger aan doen!

Dag 17, Portomarin 97 km.

Dag 17, Portomarin, 97 km.

Na twee thee en een zoete spaanse koek, kwam de oude diesel op gang en bracht me met luid knallende uitlaat naar een Cervesa in Portomarin, 97 km. SMSje van 14.11 uur

V andaag voelde Bernhard zich weer helemaal Top en reed hij als een jonge god. Na zijn beroerde en zieke dag van gister

Vlak voor de klimmen, wist hij dat er nog een truckerscafe dus hier is hij eerst gaan ontbijten met een lekker kopje thee en een soort van zoete koek wat een beetje lijkt op een appeltaart. Dit deed hem goed !

De etappe van vandaag ging over 6 bergen met het soms stukken klimmen van 10 a 15 km met een percentage van 10 tot 15 procent stijging. Pittig dus! Maar hij voelde zich als een tijger en kon alles aan.. zo zie je maar gister voelde hij zich belabberd en zo ziek als een hond, vandaag was hij weer een tijger! En zo komen alle dieren weer langs deze Camino! Hahaha

Tijdens een van de klimmen van vandaag kwam hij nog twee Mountain bikers tegen, jonge jongens van een jaar of 20, maar hij haalde ze op het steile stuk in als een oude krijger! Dat doet het hem goed als 68 jarige!!

Wat ik vergeten te melden was is dat hij gister een echtpaar uit Duisburg had ontmoet, deze zijn onderweg naar SdC vanuit Duisburg op een Elektrische fiets. Hij heeft er toen even mee gebabbeld en is toen weer verder gegaan. Nu was Bernhard vandaag net voor de laatste berg en ging nog even een kopje thee gaan halen bij een cafe. Werd hij op zijn schouder getikt door de vrouw uit Duisburg! Dus Bernhard keek even heel verbaasd, want zo snel had ze daar niet naar toe kunnen fietsen! Wat bleek, ze had problemen met het motor van haar fiets, deze kon de bergen niet aan, dus had ze een taxi genomen. Haar man zou later komen. Bernhard heeft nog gezellig een kopje thee met haar gedronken en is toen vertrokken om aan zijn laatste berg voor vandaag te beginnen.

Verder was het weer van vandaag weer koud en hij hoort iedereen hier over klagen.

Hij is geëindigd in Portomarin vandaag waar hij vanmiddag toch een paar uur lang te zien was op de Webcam! De foto’s hiervan staan op zijn Facebook pagina! Het was leuk om te zien en toen hij zwaaide ging Truus uit reactie terug zwaaien!! Hahahaha

Wat ook goed is om te melden is dat Bernhard bijna geen Migraine heeft deze rit! Hij denk dat dat komt door de buisjes energie drank die hij heeft gekocht bij de Fietsenmaker! Helaas zijn deze op nu, maar deze zitten vol met magnesium. Hij heeft nu magnesium pillen gekocht met de hoop dat deze dezelfde uitwerking hebben? Mocht dat zo zijn dan heeft Bernhard de oplossing gevonden voor zijn Migraine probleem!!! En staat hij bij terug komst meteen bij de dokter op de stoep, met de vraag waarom dit niet eerder is aangedragen? Dit had hem jaren lange Migraine kunnen schelen!!

Morgen zal hij Santiago de Compostela binnen rijden dus weer een spannend moment!

Tot morgen

PS. morgen is hij misschien weer te zien op de webcam! Ik zal via Facebook en deze site laten weten wanneer hij er staat!

Dag 16, Villafranca del Bierzo, 91km.

Dag 16, Villafranca del Bierzo, 91 km.

Een bevroren slak is over de berg gekropen op 1.550 meter, met zijn voelsprieten in de mist, zit nu aan warm bier om te ontdooien, Villa Franca del Bierzo, 91 km. SMSje van 8 juli 13.27 uur.

De etappe van gister ging over Cruz de Ferro, een symbolisch punt op de Camino wat begint met een klim naar 1.550 meter. De pas is 1550 meter hoog en daarmee het hoogste punt van de hele Camino. Daarom staat bij de top als bekroning van een reusachtige hoop stenen een boomstam van vijf meter hoog, waarop een ijzeren kruis is bevestigd. Conform de traditie nemen veel pelgrims een steen(tje) van huis mee en gooien of leggen dat op deze hoop, als symbool van de last die ze met zich meedragen en waarvan ze zich door hun pelgrimstocht kunnen bevrijden.

Bernhard was gister ziek en voelde zich slap, hij is op een rustig tempo naar boven gereden en heeft een rondje om de stenen gelopen en is toen aan de afdaling begonnen. De afdaling is gevaarlijk met veel bochten maar dit blijft voor hem een kick!

Bij Ponferrada voelde hij zich weer wat beter, verder had hij een kort ritje zondag!

Dag 15, Hospital de Orbigo, 151 km.

Dag 15, Hospital de Orbigo, 151 km.

Met mijn tong al lebberend uit een glas bier, moest de storm toch nog even in mijn oor fluisteren; wacht maar jochie! Morgen wacht ik weer op je!! Hospital de Orbigo, 151 km. SMSje van 15.40 uur

De start van vanmorgen ging goed nog geen wind maar zodra op de meseta (hoogvlakte van Spanje) de zon begint te branden begint ook de wind te blazen! Vandaag tot een storm niveau! En hij heeft hem weer recht in het gezicht!

Hij kwam op deze vlakte nog 2 fietsende Belgen tegen, deze waren vertrokken uit Leuven, hij heeft nog even met ze meegefietst. Tot dat er een lek reed, dit was vlak voor een plaatsje waar hij altijd even thee drinkt. De Belgen zouden de band verwisselen en hem daarna vergezellen bij een kopje thee. Dit hebben ze ook gedaan echter het duurde erg lang voordat de nieuwe binnenband erin zat… Wat bleek hij had de lekke band weer terug geplaatst.. Shit happends..

Toen Bernhard overigens bij zijn vaste thee plekje aankwam, herkende de vrouw hem meteen en kwam hem hartelijk begroeten! Ze maakte meteen een heerlijk broodje voor hem. Ze vroeg Bernhard waarom hij vorig jaar niet langs was geweest. Hij zei toen dat ze toen gesloten was, ze vertelde hem toen dat dat alleen voor een week was en dat hij had moeten aanbellen en dat ze met liefde een kopje thee met een broodje voor hem had gemaakt! De Spaanse gastvrijheid is groots!!!

Na een hartelijk afscheid en tot volgend jaar is hij de Meseta weer op gegaan, dit is een lang en taai stuk. Hij reed hier nog verkeerd, richting Leon. Aan een oud Spaans mannetje op een vouwfiets heeft hij de weg terug gevraagd, deze heeft het hele stuk, al zwetend en puffend weer terug gefietst om hem een land weggetje te wijzen, waar hij weer terug kwam op de oude route! Wat een lief mannetje!

Hierna was hij weer op de goede route met de hitte en wind weer vol tegen! Al vloekend en tierend ging hij er weer tegen in.. Dit meer om zichzelf op te peppen… De wind is zwaar en hij verlangd naar het moment dat hij zuidwaarts kan gaan… Na Santiago dus…

Zo’n 17 km voor Hospital de Orbigo werd het bewolkt en ging de wind liggen. Zo werkt het op de hoogvlakte.. Zon weg, wind ook weg!

Morgen heeft hij een redelijk korte etappe maar met wat pittige klimmen naar 1.500 mtr. Naar Cruz de Ferro. De pas is 1504 meter hoog en daarmee het hoogste punt van de hele camino. Daarom staat bij de top als bekroning van een reusachtige hoop stenen een boomstam van vijf meter hoog, waarop een ijzeren kruis is bevestigd. Conform de traditie nemen veel pelgrims een steen(tje) van huis mee en gooien of leggen dat op deze hoop, als symbool van de last die ze met zich meedragen en waarvan ze zich door hun pelgrimstocht kunnen bevrijden. Bernhard doet dit al jaren niet meer, die stenen zijn alleen maar extra gewicht!

Hij heeft in Hospital de Orbigo weer zijn intrek genomen in hetzelfde hotel en werd wederom weer herkend. En vol verbazing werd gevraagd voor de hoeveelste keer hij nu al langs kwam! Onze Camino verslaafde!! Hahaha

Hij heeft weer boodschapjes gedaan en zich wederom weer gewaagd aan zijn culinaire kunsten in de wasbak! Dit keer iets met gehaktballetjes!! (hoopt hij?) Hij heeft verder een goede maaltijd gehad in de middag en ging in de avond ook nog lekker eten, maar hij had gewoon behoefte aan meer energie… Hub, Hij blijft bij zijn culinaire wasbak kunsten!! Hahaha.. Ik geloof dat de Diaree alweer minder was, die zeemleren lap doet zijn werk…??

Morgen weer On the Road again!

Dag 14, St. Domingo de la Calzada - Fromista, 139 km.

Dag 14, Sto-Domingo de la Calzada – Fromista, 139 km.

Onder luid getrompetter, de mensen hielden schielijk een zakdoek voor hun neus en de mussen vielen hoestend uit de lucht, ben ik Fromista binnen gereden, 139km. SMSje van 15.36 uur

Vanmorgen ging hij met enige bezorgdheid op pad, ze zijn druk bezig met de N120 een grote weg, en hij vroeg zich af of deze wel open was! Gelukkig was deze bezorgdheid ongegrond en kon hij lekker op pad!

Echter had hij een ander probleem, de wind… de ijskoude tegenwind die hem tot op het bot heeft gegrepen. En deze tegenwind heeft hij nu al 2 weken lang!! Na 30 km, is hij even in een bushokje gaan zitten om even bij te komen en enigszins op te warmen. Hij had gister een broodje gekocht in Logrono met ei, dacht hij! Alleen bleek er op het broodje ook vis te zitten. Deze heeft hij geprobeerd op te eten maar hij is gestopt toen hij begon te kokken.. Jakkes! Hij moet toch echt eens beter gaan eten!!!

Daarna is hij verder gefietst richting Burgos, voor Burgos is er nog een pittige klim van 117 mtr. Net voor deze klim kon hij nog een kopje thee scoren en een tortilla eten. Hij is verder zonder problemen omhoog gekomen. Hierna volgde er een lange afdaling, zoals hij die graag heeft!

In Burgos aangekomen werd het gelukkig wat warmer en heeft hij een kaartje voor Kevin gekocht en gepost.

Na Burgos heeft hij de Meseta bereikt, dit is een glooiend landschap met klimmen en dalingen, hij vind dit een leuk stuk om te rijden. Hij heeft nog ergens een kopje thee gedronken en Tortilla gegeten en daarna voelde hij zich een stuk opknappen en sterker! De Tortilla deed zijn werk!

Hij had toen nog 25 km. Te gaan en dat ging door de tortilla een stuk beter! Binnen een uur was hij in Fromista. Hij wilde eigenlijk in zijn “oude”hotel gaan inchecken maar hij zag dat het restaurant waar hij ging eten ook kamers had. Dus hij vroeg naar een kamer en vroeg hoe laat hij morgen ochtend weer kon vertrekken. Mevrouw zei 7 uur, nee zei Bernhard, 8 uur dan?? Nee, dan ga ik wel naar het andere hotel, ik wil 6 uur weg! Hij kreeg meteen een grote kamer waar zijn fiets op de kamer kon.

Hij heeft zijn was gedaan en is vandaag weg gebleven van de kant en klaar maaltijden, hij vertelde dat hij al 2 dagen aan de diaree is. HUB!!! Hahaha… Dit was al voorspelt!!

Maar goed we hopen dat het snel over gaat en dat de wind uit het oosten gaat blazen!

Morgen weer verder!

Dag 13, Puente la Reina - Sto. Domingo de la Calzada, 112km.

Dag 13 Puente la Reina – Sto-Domingo de la Calzada, 112km.

Man en paard moe gebeukt door de wind, slapen voor € 20,-- gezellig samen in de stal, 112km SMSje van 14.31 uur

Bernhard stond vanmorgen raar te kijken toen zijn fiets niet op de afgesproken plaats stond! Hij had met de eigenaar van het Hotel afgesproken dat zij de fiets uit de stalling zou halen, bij sluiting voor de nacht. Bernhard heeft de eigenaresse uit haar bed moeten bellen en die vertelde hem waar hij de sleutel voor de stalling kon vinden.

Om 6.30 uur kon hij eindelijk vertrekken. Het was vandaag koud 18 gr. en hij had heel veel wind tegen. In de etappe van vandaag zaten ook een paar gemene klimmen van soms 4 a 5 km lang.

In Logrono heeft hij thee gedronken en een spicy tortilla gegeten. Hij had nog een smsje van Howard of hij al in het zonnetje zat! Helaas niet dus!

Na Logrono heeft hij een stuk onverharde weg gehad, dit is de wandelaarroute. Het is een stuk van 4 a 5 km met ook weer wat pittige klimmen.

Door de kou en gemene wind had hij vandaag echt een rot dag!!!

Hij is dus rond 14.30 uur aangekomen in Sto. Domingo de la Calzada, dit is het plaatsje met de kippenkerk. Hij heeft hier een hostal gevonden voor € 20,--

Vanmiddag ging hij eten bij een restaurantje eten en zag een meneer lamskoteletjes eten. Bernhard dacht dat wil ik ook! Dus vraagt dit aan de serveerster, hij vroeg ook om rijst in plaats van patat. Hij dacht dat de serveerster het allemaal begrepen had. Helaas kwam ze aan met een vies grijs soepje wat niet te eten was. (hij heeft het wel opgegeten want hij had honger) Daarna kreeg hij een bord patat met een wederom een schoenzool, waar hij niet eens met zijn mes door heen kwam.

Na dit onaangename eten is hij boodschappen gaan doen en zag nog wat voorverpakte maaltijden. Door het plastic heen zag het er redelijk smakelijk uit. Dus hij waagde het… Ook had hij een pasta salade met tonijn gekocht. Op zijn kamer heeft hij de maaltijd onder de hete kraan opgewarmd. Toen hij de maaltijd open maakte bleek het vlees een soort orgaanvlees te zijn… Ook weer niet te vreten! Hij heeft de rijst er omheen gegeten en die pasta salade.. Hub misschien leert hij het nu af??

De rit van morgen zal richting Burgos gaan en hij wil morgen eindigen in Fromista.

Dag 12, St. Jean Pied de Port - Puente la Reina, 97 km

Dag 12, St. Jean Pied de Port – Puente la Reina, 97 km. SPANJE

Vandaag is Bernhard de Pyreneeën over gegaan, hij had veel regen en veel wind, gelukkig de wind wel in de rug. De klim viel hem tegen want het was ijskoud. Stortregen! Hij heeft onderweg bij een benzinestation zijn regen jack aangetrokken wat hij nooit zo lekker vind fietsen, maar het is beter dan helemaal nat. Zodra hij in de hogere gedeelten van de bergen kwam werd het erg mistig, dus hij heeft heel weinig kunnen zien. Voordat hij het wist ging het fietsen erg makkelijk en zat hij al in de afdaling. Ook de afdaling was berenkoud!

Als je bijna beneden bent, kom je op gegeven moment door een tunnel van bomen en aan het einde van de tunnel zag hij (het) licht…. Het klaarde op en de zon kwam weer te voor schijn!

Hij is vandaag Spanje binnen gereden en hij is daar erg blij mee! Frankrijk probeert hij altijd zo mogelijk door te komen, en dat is gelukt!

Hij heeft een hotel gevonden in Puente la Reina, waar hij de laatste kamer wist te bemachtigen! Daar waar hij in Frankrijk bijna geen Pelgrims zag, zijn ze hier in overvloed!

Hij heeft daarstraks lekker Paella gegeten en was op een terras nog een mevrouw tegen uit Zwolle, ze was ook op de fiets en fietste de oude wegen route.

Morgen meer!

Totaal km. tot nu toe: 1.531